"Nazwy obiektów fizjograficznych: pola Koło Cmentarza, Na Daromińskich, Na Łopackim.
Historia
Wieś leży na grzbiecie Łopata - Romanówka, który tu rozdziela działy wodne, m.in. dorzecza Opatówki.
Dawny folwark należący do dóbr donacyjnych (wraz z Stodołami, Grochocicami i Kunicami) Nikołaja Kudriacewa była tu tylko wtedy jedna zagroda. Pod koniec XIX w. zamieszkała przez 3 osoby. Jego wielkość wynosiła 520 morgów. Dzierżawcą jego była rodzina Roguskich, którzy gospodarowali w kilku innych folwarkach gminy wojciechowice. Wieś powstała w wyniku rozparcelowania majątku ziemskiego po pierwszej wojnie światowej. Zaradniejsi chłopi z innych wiosek kupowali za pożyczone bądź zarobione m.in. w ameryce pieniądze kilkuhektarowe działki żyznego czarnoziemu i budowali stopniowo zagrody. Przybysze zainteresowali się ogrodnictwem. Rodzina Wrońskich założyła tu w latach dwudziestych XX w. pierwszy z prawdziwego zdarzenia sad i szkółkę drze owocowych. Zajmowała się też warzywnictwem. W czasie walk w drugiej połowie 1944 r. z wioski zostały tylko zgliszcza i ruiny, jako że tu ustawiono baterie dział wojsk radzieckich, i tu również trwały przez kilka tygodni bezpośrednie walki. Po wojnie wieś stopniowo się odbudowała. Specjalizuje się w uprawie buraków cukrowych.
Zachował się tu stosunkowo dobrze starożytny kurhan. Być może w prehistorycznych czasach znajdowała się na terenie tej wsi osada neolityczna.
Współczesna Łopata to typowa wieś rolnicza z dominacją uprawy zbożowej i buraków cukrowych. Pojawiają się również sady.
Na koniec 2004 r. Łopata zajmowała 336 ha (3,8 % powierzchni gminy) i .. zamieszkiwało 119 osób." [sic!]
Źródło: Józef Myjak, "Tam gdzie Świt cywilizacji rolniczej" . Monografia krajoznawcza gminy Wojciechowice, PAIR Sandomierz 2006
