"Nazwy części wsi: Przylesie, Za Torem. Nazwy obiektów fizjograficznych (pól): Budaszki, Chłopskie Pola, Pod Wyszmontowem, Pola Poleskie, Szerokie.
HISTORIA
Wieś o średniowiecznej metryce. W 1578 r. właścicielem Jasie był Piotr Rzuchowski.
W 1726 r. Jasice należały do Andrzeja de Oblice Jawornickiego, zaś w 1766 r. właścicielem dóbr był Antoni Jawornicki. W 1797 r. Jerzy Marcin Lubomirski sprzedał swoje rozległe w Sandomierskiem dobra (w tym również Jasice) Mikołajowi Jasieńskiemu, po którym majątek odziedziczył syn Teodor ożeniony z Elżbietą Karską. W 1837 r. sprzedali oni wieś Jasice Aleksandrowi Rusockiemu.
Dwór w Jasicach w II poł. XIX w. zamieszkiwali więc Rusoccy, ziemianie, m. in. Jan Rusocki oraz jego siostra Florentyna Świda ze swoim mężem. Świdowie byli wyznania ewangelicko - reformowanego. Córka ich Oktawia wyszła w 1884 r. za mąż za Aleksandra Konarskiego z Wilczyc.
Pod koniec XIX w. właścicielem folwarku był Aleksander Rusocki. We wsi żyło wtedy około 300 osób, którzy mieszkali w 22 zagrodach.
Rola gospodarcza Jasie w regionie wzrosła znacząco, kiedy to podczas I wojny światowej przedłużono (prace rozpoczęli Rosjanie, a dokończyli Austriacy) linię kolejową z Ostrowca pod Sandomierz. W Jasicach wybudowano wtedy stację kolejową. Od tego czasu wieś się znacznie rozwinęła gospodarczo i do dziś okolice stacji stanowiła ważny ośrodek gospodarczy i transportowy nie tylko dla gminy Wojciechowice, ale również dla sąsiedniej gminy Ożarów. Z Jasie wywożono nie tylko produkty rolne, ale także przywożono towary masowe z różnych stron kraju. W swej krótkiej historii stacja w Jasicach zapisała też ponurą kartę - tu ładowano do towarowych wagonów Żydów, m. in. z ożarowskiego i tarłowskiego getta i wywożono do obozów zagłady. W sumie ponad 20 tysięcy ludzi.
Do Jasic dochodziła też kolejka wąskotorowa, którą przewożono do przeróbki kopalinę z Chałupek.
Wspomnieć też należy, że już Austriacy w 1916 r. otwarli linię wąskotorową Opatów - Jasice o długości około 20 km, którą wybudowała węgierska firma ?Arnoldogo". Odcinek wąskotorówki zamknięto w latach 1920 - 1924 wskutek pogarszającej się sytuacji gospodarczej.
Ostatnimi właścicielami dworu przed reformą rolną w 1945 r. byli Czarneccy. W 1929 r. jako właściciel majątku występuje Stefan Czarnecki vel Czarnowski który ożenił się z Zofią Rusocką. Po wojnie wyposażenie ruchome dworu przejęło państwo, jako tzw. mienie podworskie. Trafiło ono do Sandomiersko - Wielkopolskiej Stacji Hodowli Roślin z centralą w Podkowie Leśnej pod Warszawą. Pierwszym kierownikiem hodowli był Henryk Gącarzewicz. Pod koniec 1950 r. nad spółką ustanowiony został Państwowy Zarząd Przymusowy. Przez wiele lat była tu siedziba specjalistycznego państwowego gospodarstwa rolnego Hodowli Buraka Cukrowego Stacja Hodowli Roślin Śmiłów z siedzibą w Jasicach i Wojciechowicach, które kontynuowały tradycje hodowli roślin w gm. Wojciechowice. Placówka ta ma swoje miejsce w historii polskiego nasiennictwa. Na ulepszeniem naszych roślin uprawnych pracowało tu wielu wybitnych polskich nasienników (m. in. Colago, Szreder) Wyhodowano tu m. in. odmianę prosa nazwanego gierczyckim.
JASICE WSPÓŁCZESNE
Po likwidacji państwowego gospodarstwa nasiennego dobra jasickie przeszły do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (dziś Agencja Nieruchomości Rolnych) i zostały wydzierżawione prywatnym użytkownikom. Na progu 2005 r. mocno przebudowanym w okresie powojennym dwór (wzniesiony na początku XX w.) służy jako parterowy dom mieszkalny dzierżawcom. Wokół budynku zachował się, założony w XIX w., park podworski z kamienną kapliczką słupową (latarnią) ufundowaną przez właścicieli dóbr jasickich jako wotum dziękczynne w połowie XIX w., a wykonaną w janikowskim ośrodku kamieniarskim z miejscowego wapienia. Wyryty na cokole napis wyjaśnia powód fundacji:
Tekla z Jasieńskich Rusocka na pamiątkę szczęśliwego uzdrowienia 15 V 1840. Stefan i Zofia z Rusockich Czarnowscy odnowili w 1938 r.
Przy dworze zachował się także kamienny spichlerz pochodzący z pierwszych lat XX w.
W Jasicach wsi można też zobaczyć jeszcze kamienne (z ciosów kamiennych wapienia janikowskiego) i drewniane zagrody wzniesione w pierwszych dekadach ubiegłego wieku.
Przebiegająca przez wieś linia kolejowa, a także lokalizacja stacji - jak wyżej wspomniałem - przyczyniła się do powstania w pobliżu torów strefy gospodarczej. Znajduje się tu m. in. rampa przeładunkowa oraz przemiałownia - Strońskie zakłady Kamienia Budowlanego KAMBUD, Zakład Przemiałownia w Jasicach oraz "GES".
W Jasicach zlokalizowane jest też duże gospodarstwo rolne rodziny Tenderendów, w którym -jako dział dodatkowy - prowadzona jest najnowocześniejsza w regionie piekarnia.
Na urodzajnych polach jasickich stała się też popularna w ostatnich latach uprawa kukurydzy na ziarno.
Na koniec 2004 r. Jasice zajmowały 378 ha (4,4 % powierzchni gminy) i zamieszkiwało tu 186 osób." [sic!]
Źródło: Józef Myjak, "Tam gdzie Świt cywilizacji rolniczej" . Monografia krajoznawcza gminy Wojciechowice, PAIR Sandomierz 2006
